Bezoek Natuurpark

Maandag: 12 oktober. Vandaag is Herman jarig. De kinderen hebben als verrassing een verjaardagskaart meegegeven, met een plukje haar van ons dwergkonijn snuf erin! Grappig! Ook enkele repen chocolade, waar direct aan begonnen wordt! Dank u wel lieve schatten! Met onze valiezen vertrekken we naar het Seroaksan Park. Eerst nemen we de metro, daarna 4u bus. In het station is het een gesleur met de bagage, maar overal worden we geholpen! Een oudere man draagt mijn valies de trappen af. Herman zegt:”Korean people are so nice and friendly”! Waarop de man doodkalm antwoordt: “I’m from Japan”! Omdat we dicht bij het park willen logeren boeken we via booking@com een hotel met prima referenties. Er zijn nog maar 3 kamers vrij. Wanneer we van de bus stappen zijn we precies beland in een verlaten spookstad uit een film. De deuren van het hotel staan open, maar er is niemand te zien! Na een tijd besluiten we dan maar op zoek te gaan naar de eigenaar. We vinden een kromgebogen vrouwtje, die op haar kleindochter begint te roepen. Ze is blij ons te zien en mogen zelf een kamer uitkiezen want we zijn de enige gasten! Of toch niet??? Om 21u stopt er een touring bus met ladderzatte Koreanen, die in de kortste tijd het hotel op stelten zetten. De drank vloeit rijkelijk! We worden verzocht om mee te dansen en laten ons eventjes gaan. Al vlug tracht de eigenaar de bende naar hun kamers op de kelderverdieping te loodsen, waar ze het feest verder zetten.
Dinsdag: 13 oktober. Om 10 u staan we in het Seoraksan National Parc. Het spectaculairste park van Zuid-Korea en we wandelen niet alleen in deze prachtige natuur, maar samen met duizenden andere Koreanen. Ze zijn voor de gelegenheid getooid in een volledig nieuwe wandeloutfit! Allemaal peperdure merkkledij! We starten met een wandeling naar de Tottering Rock (waggelende rots). Iedereen tracht het gevaarte in beweging te krijgen. Van daaruit is het nog 3u klimmen naar een kolossaal granieten rotswand. Een lastige beklimming van de bergkam, maar de beloning op de top is groot! Een prachtig uitzicht: langs de ene kant de zee, in het midden de geweldige granieten pieken en langs de andere zijde weelderige in herfsttinten getooide bossen! Onderweg steekt er een hevige wind op. We moeten ons stevig vasthouden of we verliezen ons evenwicht en vallen! De afdaling vraagt dan ook volledige concentratie, je moet van de ene op de andere rots springen. We zijn blij wanneer we veilig beneden komen. In totaal hebben we 8u gewandeld. Onderweg zien we nog een reusachtige Boeddha, opzichtig in de nabijheid van een tempel. Wanneer we met de bus ons hotel bereiken zijn we tevreden om al het moois dat we vandaag gezien hebben!
Woensdag: 14 oktober. Nog moe van gisteren, doen we het vandaag wat rustiger aan! We laten ons met de kabellift naar de 1200m hoge Kwonkeumsong berg voeren. Van daaruit is het nog 45 min klimmen en kruipen op handen en voeten naar de steile top! Het uitzicht is indrukwekkend, de diepte niet voor mensen met hoogtevrees! Koreanen jong en oud zijn echte wandelaars! Overal hoor je gekwetter, iedereen neemt selfies, maar dat hoort erbij! Allemaal zijn ze heel kleurrijk uitgedost, vanwege de herfst??? Aan openbare toiletten in het park is er geen gebrek! Raar is wel dat al de potten tot boven toe vol schuim staan! Plassen en wassen misschien??????? In de namiddag nemen we de bus naar de kuststad Sokchu en kopen onze tickets voor onze volgende bestemming Gyeongju.
P.S.: Als je naar de foto's kijkt, kan je makkelijk naar de volgende gaan door rechts te klikken op de foto zelf

REACTIES
16 oktober 2015 13:03 | Door: Annie Van tricht
Eerst en vooral gelukkige verjaardag Herman.
Wat een prachtige reis doen jullie weeral, ik geniet van jullie verslagen.

16 oktober 2015 19:54 | Door: Naomi
Chocolade is al op zeker! Als jullie terug zijn trakteerde wel is hé papi! .
Amai mama zo'n dik gat, jij hebt al de chocolade opgegeten zeker!!!!

1 november 2015 10:51 | Door: frieda vanslembrouck
hallo Roos en Herman ik denk dat jullie intussen thuis zijn maar sta erg achter ja uw dik achterste verbaast mij ook en Herman een late gelukkige verjaardag dat wist ik niet dank u wel voor de mooie verslagen en dito fotos altijd pico bello groetjes julien en frieda

1 november 2015 13:16 | Door: Herman- Roos permentier
ja, we zijn al een stuk verder in Korea, en inderdaad roos is nog ni veel afgevallen, nog wat meer kilometers stappen denk ik??